Η Τερέζα έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη . Αυτό που έβλεπε την ικανοποιούσε απόλυτα. Πήρε το μπουκαλάκι με την κολόνια και έβαλε δυο σταγόνες πίσω από το κάθε αυτί. « Θα του αρέσω?» αναρωτήθηκε. Δεν ήταν καμιά κούκλα αλλά με λίγο μακιγιάζ με ένα καλό χτένισμα και ένα ωραίο ντύσιμο δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητη . Είχε περάσει τα τριάντα τρία της χρόνια και μια μικρή ανασφάλεια είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της στο πίσω μέρος της σκέψης της . Ο εξάχρονος δεσμός της a με τον Κώστα τέλειωσε πριν δύο χρόνια. Έφταιγε αυτός, έφταιγε εκείνη, ποτέ δεν το έψαξε . Έσβησε σιγά- σιγά χωρίς να το καταλάβουν . Δεν επεδίωξε να κάνει άλλη σχέση παρόλο που της έτυχαν κάποιες καλές περιπτώσεις . Ήθελε να μείνει για λίγο μόνη της . Μετά τον χωρισμό της με τον Κώστα μόνιμος συνοδός της ήταν ο Νικήτας ο παιδικός της φίλος. Με τον Νικήτα ήταν ερωτευμένη στα εφηβικά της χρόνια , ήταν ο κρυφός της έρωτας .
Μην κάνεις όνειρα για την ζωή αλλά ζήσε τα όνειρά σου... Στη ζωή δεν παίρνεις ποτέ αυτό που αξίζεις, παίρνεις πάντα αυτό που διεκδικείς.